Morigeratezza dei giovani ateniesi del buon tempo antico (da Isocrate) [struttura]

Οὐκ ἐν τοῖς σκιραφείοις οἱ νεώτεροι διέτριβον,

οὐδ᾽ἐν ταῖς αὐλητρίσιν,

οὐδ᾽ἐν τοῖς τοιούτοις συλλόγοις

ἐν οἷς νῦν διημερεύουσιν,

ἀλλ᾽ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν ἔμενον

ἐν οἷς ἐπαιδεύοντο,

θαυμάζοντες καὶ ζηλοῦντες

τοὺς ἐν τούτοις πρωτεύοντας.

Οὕτω δ᾽ἔφευγον τὴν ἀγορὰν

ὥστε,

ὅτε ἀναγκάζοιντο

διέρχεσθαι,

ἐφαίνοντο

μετὰ πολλῆς αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης τοῦτο ποιοῦντες.

Ἀντιλέγειν δὲ τοῖς πρεσβυτέροις

ἢ λοιδορεῖν

δεινότερον ἐνόμιζον

ἢ νῦν περὶ τοὺς γονέας ἐξαμαρτάνειν.

Ἐν καπηλείῳ δὲ ἐσθίειν ἢ πίνειν

οὐδεὶς νεανιῶν μετρίων ἐπιεικῶς ἐτόλμα.

Σεμνύνεσθαι γὰρ

ἐμελέτων,

ἀλλ᾽οὐ βωμολοχεύεσθαι·

καὶ τοὺς εὐτραπέλους δὲ καὶ τοὺς ἀσελγεῖς,

οὓς νῦν εὐφυεῖς προσαγορεύουσιν,

ἐκεῖνοι δυστυχεῖς ἐνόμιζον.