Giasone e la conquista del vello d’oro [AO]

Ἐπεὶ ἐπὶ Φᾶσιν ποταμὸν ἐν τῇ Κολχικῇ οἱ Ἀργοναῦται ἤρχοντο, ἧκε ὁ Ἰάσων πρὸς Αἰήτην, ὃς¹ τῶν Κολχικῶν ἐβασίλευεν. Ὁ δὲ Αἰήτης τὸ χρυσοῦν δέρας ὑπισχνεῖτο εἰ τοῦς χαλκοπόδας ταύρους μόνος ὁ Ἰάσων κατεζεύγνυεν. Ἦσαν γὰρ παρ’Αἰήτῃ ἀγριοί τε καὶ δεινοὶ ταῦροι, δῶρον Ἡφαίστου, οἳ² ἐκ μὲν χαλκοῦ εἶχον πόδας. Ὁ δὲ Ἰάσων ἀπορεῖ πῶς³ τοὺς ταύρους καταζευγνύειν, ἀλλὰ διὰ τῆς βοηθείας τῆς Μηδείας τὸ ἔργον τελεῖ. Ἦν γὰρ Μήδεια τοῦ Αἰήτου θυγάτηρ καὶ δεινὴ φαρμακεύτρια. Οὕτως δὲ ὁ Ἰάσων τοὺς ταύρους ζευγνύει καὶ τὸ δέρας λαμβάνει.

¹ ὃς: è un pron. relativo nom. masch. sing. e si riferisce a πρὸς Αἰήτην          ² οἳ: è un pron. relativo nom. masch. plur. e si riferisce a ταῦροι   ³ πῶς: “come”