Giasone e la conquista del vello d’oro [AO] (struttura)

Ἐπεὶ ἐπὶ Φᾶσιν ποταμὸν ἐν τῇ Κολχικῇ οἱ Ἀργοναῦται ἤρχοντο,

ἧκε ὁ Ἰάσων πρὸς Αἰήτην,

ὃς¹ τῶν Κολχικῶν ἐβασίλευεν.

Ὁ δὲ Αἰήτης τὸ χρυσοῦν δέρας ὑπισχνεῖτο

εἰ τοῦς χαλκοπόδας ταύρους μόνος ὁ Ἰάσων κατεζεύγνυεν.

Ἦσαν γὰρ παρ’Αἰήτῃ ἀγριοί τε καὶ δεινοὶ ταῦροι, δῶρον Ἡφαίστου,

οἳ² ἐκ μὲν χαλκοῦ εἶχον πόδας.

Ὁ δὲ Ἰάσων ἀπορεῖ

πῶς³ τοὺς ταύρους καταζευγνύειν,

ἀλλὰ διὰ τῆς βοηθείας τῆς Μηδείας τὸ ἔργον τελεῖ.

Ἦν γὰρ Μήδεια τοῦ Αἰήτου θυγάτηρ καὶ δεινὴ φαρμακεύτρια.

Οὕτως δὲ ὁ Ἰάσων τοὺς ταύρους ζευγνύει

καὶ τὸ δέρας λαμβάνει.

¹ ὃς: è un pron. relativo nom. masch. sing. e si riferisce a πρὸς Αἰήτην          ² οἳ: è un pron. relativo nom. masch. plur. e si riferisce a ταῦροι   ³ πῶς: “come”