(dopo aver tradotto il passo)
Una
riflessione per comprendere la cultura classica
Commenta
l’attributo superbus
assegnato al cavallo all’inizio della storia; viene confermato anche alla fine
della vicenda?
Quale lezione
morale puoi ricavare da questa favola?
Olim superbus equus apud rivum
aquam bibebat,
sed magnus aper aquam foedabat.
Equus asperis contumeliis
aprum obiurgavit,
(asperis contumeliis: funzione logica?)
sed fera
rivum
turbare
(da quale
verbo dipende questo infinito?)
non desiit
(dov’è il sogg.?)
et iram eius
contempsit.
(spiega il valore qui di eius)
Tum equus agros reliquit
et ad villam celeriter ruit
ubi virorum tutelam contra aprum petivit.
Villae dominus libenter
adnuit
(che caso è villae?)
et statim in equi dorsum insiluit
et in aprum contendit.
(che complemento riconosci? Qui ha una sfumatura
particolare)
Deinde cultro aprum necavit
et equo dixit:
«Gratias tibi ago:
nam magnam praedam cepi».
Respondit
equus:
«Descende nunc!
Aprum tene
et libera me!».
(attenzione al modo!)
Sed vir:
(che verbo è sottinteso?)
«Commodus et opportunus viris es,
eque:
nam viros portas,
et sarcinas et arma cum faretris et sagittis sustines.
Posthac servus meus eris!»
et statim equo frenos imposuit.
(equo: che caso è?)
Deinde vir equum in villam direxit
incolisque monstravit.
Universi viri
inceptum vehementer laudaverunt
(inceptum è qui usato in forma di sostantivo)
et maestus equus cogitavit:
«Stultus fui:
vindictam quaerebam,
sed dominum inveni!».
Nessun commento:
Posta un commento