Il pastore e il satiro (struttura)

 

Pastor,

qui in misera domo vivebat,

amicitiam cum satyro contraxit,

et eum die hiemali domum suam duxit.

 

Tota planities glacie rigebat:

etiam in domo pastoris acre frigus erat;

quare pastor ad os manum admovit

et adflavit.

 

Tum satyrus eum interrogavit:

«Cur flatum ita ex ore emittis?».

 

Pastor respondit:

«Manus meae frigore gelidae sunt;

ideo eas flatu calefacio».

 

Postea pastoris mulier cibos in mensa posuit

et,

quoniam nimis calidi erant,

pastor eos ad os admovit

et adflavit,

deinde edit.

 

Tum rursus satyrus pastorem interrogavit:

«Cur ita agis?».

 

Pastor respondit:

«Cibos refrigero,

quod nimio calore gustatui displicent

et ori stomachoque nocent».

 

Tum satyrus:

«Rem miram facis,

quoniam eodem (= col medesimo) flatu frigida calefacis,

calida refrigeras!».