Orpheus, Thracius poeta, clarus citharoedus fuit et lyrae
sono deorum virorumque animos mulcebat. Quare (= Perciò) deis deabusque admodum
carus erat. Ab Orpheo Eurydica nympha amabatur et una (= insieme) in amoeno
loco Thraciae vitam beatam agebant. Sed olim a vipera Eurydica morsa et necata
est. Miser Orpheus ad Inferos properavit et animum Proserpinae, Inferorum reginae,
commovere temptavit; nam reditum (= il ritorno, acc.) feminae in vitam atque in
terram toto animo cupiebat. Cum (= Quando) in Inferos penetravit, ab universis
umbris ad poetam ventum est et magnum silentium factum est. Tum Orpheus ad Proserpinae
tronum accessit. Multum flevit et exoravit et tandem lyra suaviter cecinit et
deae animum commovit. Eurydica libera fuit, sed maritus feminam spectare in via
non debebat. Quod Orpheus incaute feminam amatam spectavit, regina Inferorum
nympham in perpetuum revocavit in tenebrarum regnum.
Nessun commento:
Posta un commento