Nascita e infanzia di Achille [AO] (struttura)

Ὡς δὲ ἐγέννησε¹ Θέτις ἐκ Πηλέως βρέφος,

θέλουσα

ἀθάνατον ποιεῖν τὸν παῖδα,

κρύφα Πηλέως εἰς τὸ πῦρ ἐγκρύπτουσα

τῆς νυκτὸς ἔφθειρεν

ὃ² ἦν αὐτῷ θνητὸν πατρῷον,

μεθ’ἡμέραν δὲ ἔχριεν ἀμβροσίᾳ.

Ἐπιτηρῶν δὲ

Πηλεὺς

σπαίροντα ἐπὶ τοῦ πυρὸς

τὸν παῖδα ἑώρα

καὶ ἐβόα·

καὶ Θέτις

κωλυθεῖσα³

τὴν προαίρεσιν τελειοῦν,

νήπιον τὸν παῖδα ἀπέλειπε

καὶ πρὸς Νηρηίδας ᾤχετο.

Ἐκόμιζε δὲ τὸν παῖδα πρὸς Χείρωνα Πηλεύς.

Ὁ δὲ αὐτὸν ἐλάμβανε

καὶ ἔτρεφε σπλάγχνοις λεόντων καὶ συῶν ἀγρίων καὶ ἄρκτων μυελοῖς,

καὶ ὠνόμαζεν Ἀχιλλέα

(πρότερον δὲ ἦν ὄνομα Λιγύρων)

ὅτι τὰ χείλη μαστοῖς οὐ προσήνεγκε⁴.

¹ ἐγέννησε: “partorì  /  generò”     ² ὃ: “ciò che” pron. relativo nom. neutro sing.       ³ κωλυθεῖσα: “impedita” participio aoristo passivo nom. femm. sing.; regge l’infinito    ⁴ οὐ προσήνεγκε: “non avvicinò” aoristo indicativo III sing.