Ὁ
Διογένης, ὁ δ’ὀνομαστότατος τῶν κυνικῶν φιλοσόφων, ἔλεγε
δεῖν
κατὰ φύσιν τοὺς ἀνθρώπους ζῆν·
αὐτὸς
γὰρ
ὁπόσα ἐστὶ πολυδάπανα καὶ δεόμενα πολλῆς πραγματείας
καὶ ταλαιπωρίας,
ταῦτα
μὲν ἐφυλάττετο
καὶ
ἀπέφαινεν
βλαβερὰ τοῖς χρωμένοις ἔσεσθαι·
ὅσα δὲ ῥᾳδίως καὶ ἀπραγμόνως ἐπικουρεῖ τῷ σώματι καὶ
πρὸς χειμῶνα καὶ πρὸς λιμόν,
οὐδὲν
τούτων ἠμέλει,
ἀλλὰ
καὶ τοὺς τόπους ᾕρειτο
τοὺς ὑγιεινοτάτους
καὶ ὅσους ἐνόμιζε
προσφορωτάτους ἔσεσθαι αὐτῷ ἑκάστῃ ὥρᾳ
καὶ
ἐπεμελεῖτο
ὅπως εὐπορήσει τῆς ἱκανῆς τροφῆς
καὶ μὴ αὑτὸν ἐπιλείψει τὰ ἀναγκαῖα.
ἐπειρᾶτο
πραγμάτων δὲ καὶ δίκων καὶ φιλονικιῶν καὶ πολέμων καὶ
στάσεων φυλάξεσθαι ὡς μάλιστα.
Nessun commento:
Posta un commento