Est enim
amicitia nihil aliud nisi omnium divinarum humanarumque rerum cum benevolentia
et caritate consensio, qua quidem haud scio an, excepta sapientia, nihil melius
homini a dis immortalibus datum sit. Alii divitias praeponunt, alii bonam
valetudinem, alii potentiam, alii honores, multi etiam voluptates. Illa autem
superiora caduca et incerta sunt, posita non tam in consiliis nostris, quam in
fortunae temeritate. Qui autem in virtute summum bonum ponunt, praeclare illi
quidem faciunt: ipsa haec virtus amicitiam et gignit et continet, nec sine
virtute amicitia esse ullo pacto potest. Amicitia res plurimas continet: nullo
loco excluditur, numquam intempestiva, numquam molesta est.
Nessun commento:
Posta un commento