Est enim
amicitia nihil aliud
nisi omnium divinarum
humanarumque rerum cum benevolentia et caritate consensio,
qua quidem haud scio
an,
excepta sapientia,
nihil melius homini a
dis immortalibus datum sit.
Alii divitias
praeponunt,
alii
bonam valetudinem,
alii
potentiam,
alii
honores,
multi
etiam voluptates.
Illa
autem superiora caduca et incerta sunt,
posita non tam in
consiliis nostris,
quam in fortunae
temeritate.
Qui autem in virtute
summum bonum ponunt,
praeclare
illi quidem faciunt:
ipsa haec virtus amicitiam et gignit
et
continet,
nec sine
virtute amicitia esse ullo pacto potest.
Amicitia
res plurimas continet:
nullo
loco excluditur,
numquam
intempestiva,
numquam
molesta est.
Nessun commento:
Posta un commento